دیشب بعد از تعریف های بسیاری که در این مدت درباره فیلم جوکر شنیده بودم موفق به تماشای فیلم شدم. جوکر تاد فلیپیس یکی از بهترین رونمایی هایی است که تا به امروز از این شخصیت صورت گرفته است. آرتور که با وجود بیماری روانی سعی در انتقال مهربانی و حس خوب میان مردم شهر دارد مدام از سوی افرادی که در شهر خاکستری گاتهام هستند به عقب رانده می شود. کمدین شدن آرزوی همیشگی آرتور است ولی تحقیر او در برنامه زنده تلویزیونی و نوع نگاهی که جامعه به اینگونه افراد ضعیف دارد از آرتور شخصیتی شکست خورده می سازد که وقتی با نقاب جوکر وارد استودیوی موری می شود رو به مخاطبان می گوید: که من دیگر چیزی برای از دست دادن ندارم.
فیلم به خوبی تبدیل شدن شخصیت دوست داشتنی و بی آزار یک دلقک را در همان صحنه های ابتدایی فیلم با لگد هایی که به صورت و بدن آرتور وارد می شود نشان می دهد. بدون شک لحظه ای در فیلم نیست که بتوانید از متد اکتینگی که فونیکس برای نقش آفرینی آرتور به کار گرفته چشم بردارید. قطعا گزینه اصلی دریافت جایزه بهترین بازیگری اسکار است.
خلاصه که پیشنهاد می شود در اولین فرصت به تماشای این فیلم بنشینید.
درباره این سایت